Η Γλώσσα C++

Η προέλευση της C++

Η γλώσσα προγραμματισμού C αναπτύχθηκε στην AT&T με σκοπό τη δημιουργία ενός λειτουργικού συστήματος για τη σειρά υπολογιστών PDP-11, που τελικά έγινε το λειτουργικό σύστημα Unix.
Η C αναπτύχθηκε με πρωταρχικό σκοπό την αποδοτικότητα. Ο Bjarne Stroustrup, επίσης της AT&T, ανέπτυξε την C++ με πρωταρχικό σκοπό την προσθήκη αντικειμενοστραφών δομών στη γλώσσα. Επειδή η αντικειμενοστραφής τεχνολογία ήταν καινούργια και όλες οι αντικειμενοστραφείς υλοποιήσεις που υπήρχαν ήταν αρκετά αργές και μη αποδοτικές, ένας δευτερεύων σκοπός της C++ ήταν να διατηρήσει την αποδοτικότητα της C.

Η C++ μπορεί να θεωρηθεί μια διαδικαστική γλώσσα με κάποιες επιπλέον δομές, μερικές από τις οποίες προστέθηκαν για αντικειμενοστραφή προγραμματισμό, ενώ άλλες για την βελτίωση του συντακτικού της γλώσσας. Ένα καλογραμμένο πρόγραμμα πρέπει να έχει στοιχεία τόσο αντικειμενοστραφή όσο και κλασσικού διαδικαστικού προγραμματισμού. Η C++ είναι ουσιαστικά μια επεκτάσιμη γλώσσα αφού μπορούμε να ορίσουμε νέους τύπους με τέτοιο τρόπο ώστε να λειτουργούν σαν τους προκαθορισμένους τύπους, που είναι τμήμα της γλώσσας. Η C++ σχεδιάστηκε για την ανάπτυξη μεγάλων προγραμμάτων.

Η γλώσσα προγραμματισμού C ορίστηκε αρχικά στο κλασσικό σύγγραμμα των Kernigham και Ritchie "The C Programming Language", και ήταν το πρότυπο που χρησιμοποιούσαν όλοι οι προγραμματιστές στη C. Το πρότυπο ANSI για τη C τελικά εγκρίθηκε τον Δεκέμβριο του 1989 και έγινε το επίσημο πρότυπο για τον προγραμματισμό στη C. Το πρότυπο ANSI εισήγαγε αρκετά νέα στοιχεία, που δεν υπήρχαν στην αρχική έκδοση των Kernigham και Ritchie, και άλλαξε κάποια άλλα, έτσι ώστε τα δύο πρότυπα δεν είναι τελείως συμβατά.

Η μελέτη αυτού του εγχειριδίου προϋποθέτει την γνώση της γλώσσας προγραμματισμού C, και εξηγεί εν συντομία τα βασικά στοιχεία της γλώσσας. Ωστόσο, επειδή πολλοί προγραμματιστές μπορεί να είναι εξοικειωμένοι με την ορολογία των Kernigham και Ritchie, κάποια τμήματα θα εξηγούν τις αλλαγές που έγιναν από την ANSI-C.

Ο καλύτερος τρόπος για να μάθει κανείς τη C++ είναι να την χρησιμοποιήσει.Ο πιο καλός τρόπος για να μάθει κανείς τη γλώσσα C++ είναι να μάθει τις νέες δομές χρησιμοποιώντας τις σε κάθε νέο πρόγραμμα. Θα ήταν λάθος να προσπαθήσει κανείς να χρησιμοποιήσει όλες τις νέες δομές της γλώσσας στο πρώτο του πρόγραμμα στη C++. Θα ήταν πιο σωστό σε κάθε πρόγραμμα να γίνεται η προσθήκη λίγων νέων στοιχείων ώστε να εξοικειωθείτε μαζί τους.

Γενικά για τη γλώσσα:

• ØΘέματα απόδοσης αλγορίθμων
• ØΑναπαράσταση δεδομένων
• ØΠίνακες
• ØΓραμμικές λίστες
• ØΣτοίβες
• ØΚατακερματισμός
• ØΔένδρα
• ØΟυρές προτεραιότητας
• ØΔυαδικά δένδρα αναζήτησης 
• Γραφήματα

 ΒΑΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

•  ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

 Οι συναρτήσεις είναι ένας από τους θεμελιώδεις δομικούς λίθους της C++.Ένα πρόγραμμα αποτελείται σχεδόν όλο από μια συνάρτηση που λέγεται main( ). Το μόνο μέρος αυτού του προγράμματος που δεν αποτελεί τμήμα της συνάρτησης είναι η πρώτη γραμμή - αυτή που αρχίζει με το #include.

• ΟΝΟΜΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

Οι παρενθέσεις που ακολουθούν τη λέξη main είναι το διακριτικό χαρακτηριστικό μιας συνάρτησης.Χωρίς τις παρενθέσεις, ο μεταγλωττιστής θα νόμιζε ότι η main αναφέρεται σε μεταβλητή ή σε κάποιο άλλο στοιχείο προγράμματος. Όταν μέσα στο κείμενο εξετάζουμε συναρτήσεις,θα ακολουθούμε την ίδια σύμβαση που ακολουθεί η C++: θα βάζουμε παρενθέσεις μετά το όνομα της συνάρτησης.Αργότερα, θα δούμε ότι οι παρανθέσεις δεν είναι πάντα κενές. Χρησιμοποιούνται για να περιέχουν ορίσματα(arguments) της συνάρτησης: τιμές που μεταβιβάζονται στη συνάρτηση από το πρόγραμμα.

• ΑΓΚΙΣΤΡΑ ΚΑΙ ΣΩΜΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

Το σώμα(body) μιας συνάρτησης περικλείεται σε άγκιστρα.Τα άγκιστρα παίζουν τον ίδιο ρόλο με τις δεσμευμένες λέξεις BEGIN και END της Pascal και της BASIC: περιβάλλουν ή οριοθετούν ένα τμήμα προτάσεων προγράμματος.Κάθε συνάρτηση πρέπει να χρησιμοποιεί αυτό το ζεύγος αγκίστρων.Σ'αυτό το παράδειγμα υπάρχει μόνο μία πρόταση μέσα στα άγκιστρα: η γραμμή που αρχίζει με τη cout.Ωστόσο, το σώμα μιας συνάρτησης μπορεί να αποτελείται από πολλές προτάσεις.